ترجمه کتاب آیلتس کمبریج 19 | ریدینگ 2 تست 1
در این پست ترجمه کتاب آیلتس کمبریج 19 | ریدینگ 2 تست 1 یا Cambridge 19 Reading Passage 2 Test 1 را می خوانیم.
چرا ترجمه فارسی کتاب کمبریج 19 را بخوانیم؟
دانستن معنی دقیق متن ریدینگ آیلتس به شما کمک می کند تا بخشی های تست زنی IELTS را پوشش دهید. چطور؟
- یکبار تست کنید که آیا اگر با وقت کافی تمام متن را متوجه شوید، آیا می توانید تمام تست های ریدینگ آیلتس را بزنید یا نه. اگر تمام تست ها را درست جواب دادید، یعنی باید روی دامنه لغات خود و مدیریت زمان تمرکز کنید.
همچنین لغات و عبارات مهم در این پست مشخص شده اند. من فاضل احمدزاده مدرس آیلتس از سایت English Partner هستم.
The pirates of the ancient Mediterranean
In the first and second millennia BCE, pirates sailed around the Mediterranean, attacking ships and avoiding pursuers
دزدان دریایی مدیترانه باستان
در هزاره‌های اول و دوم قبل از میلاد، دزدان دریایی در سراسر مدیترانه به کشتی‌رانی می‌پرداختند و به کشتی‌ها حمله می‌کردند و از تعقیب‌کنندگان خود فرار می‌کردند.
ترجمه پاراکراف اول کتاب Cambridge 19 - Test 1 - Reading 1
A- When one mentions pirates, an image springs to most people's minds of a crew of misfits, daredevils, and adventurers in command of a tall sailing ship in the Caribbean Sea. Yet from the first to the third millennium BCE, thousands of years before these swashbucklers began spreading fear across the Caribbean, pirates prowled the Mediterranean, raiding merchant ships and threatening vital trade routes. However, despite all efforts and the might of various ancient states, piracy could not be stopped. The situation remained unchanged for thousands of years. Only when the pirates directly threatened the interests of ancient Rome did the Roman Republic organise a massive fleet to eliminate piracy. Under the command of the Roman general Pompey, Rome eradicated piracy, transforming the Mediterranean into 'Mare Nostrum (Our Sea).
الف- وقتی صحبت از دزدان دریایی به میان می‌آید، تصویری که در ذهن بیشتر مردم شکل می‌گیرد، گروهی از افراد ناجور، ماجراجو و بی‌پروا است که بر یک کشتی بادبانی بلند در دریای کارائیب فرمانروایی می‌کنند. با این حال، از هزاره اول تا سوم قبل از میلاد، هزاران سال قبل از اینکه این دزدان دریایی ترس را در سراسر کارائیب گسترش دهند، دزدان دریایی در مدیترانه به کمین می‌نشستند، به کشتی‌های تجاری حمله می‌کردند و مسیرهای تجاری حیاتی را تهدید می‌کردند. با این وجود، علیرغم تمام تلاش‌ها و قدرت دولت‌های باستانی مختلف، دزدی دریایی متوقف نشد. این وضعیت برای هزاران سال بدون تغییر باقی ماند. تنها زمانی که دزدان دریایی مستقیماً منافع روم باستان را تهدید کردند، جمهوری روم ناوگان عظیمی را برای ریشه‌کن کردن دزدی دریایی سازماندهی کرد. تحت فرماندهی پومپه، ژنرال رومی، روم دزدی دریایی را از بین برد و مدیترانه را به «ماره نوستروم» (دریای ما) تبدیل کرد.
B- Although piracy in the Mediterranean is first recorded in ancient Egypt during the reign of Pharaoh Amenhotep III (c 1390-1353 BCE), it is reasonable to assume it predated this powerful civilisation. This is partly due to the great importance the Mediterranean held at this time, and partly due to its geography. While the Mediterranean region is predominantly fertile, some parts are rugged and hilly, even mountainous. In the ancient times, the inhabitants of these areas relied heavily on marine resources, including fish and salt. Most had their own boats, possessed good seafaring skills, and unsurpassed knowledge of the local coastline and sailing routes. Thus, it is not surprising that during hardships, these men turned to piracy. Geography itself further benefited the pirates, with the numerous coves along the coast providing places for them to hide their boats and strike undetected. Before the invention of ocean-going caravels in the 15th century, ships could not easily cross long distances over open water. Thus, in the ancient world most were restricted to a few well-known navigable routes that followed the coastline. Caught in a trap, a slow merchant ship laden with goods had no other option but to surrender. In addition, knowledge of the local area helped the pirates to avoid retaliation once a state fleet arrived.
ب- اگرچه دزدی دریایی در مدیترانه برای اولین بار در دوران فرعون آمنهوتپ سوم (حدود ۱۳۹۰ تا ۱۳۵۳ قبل از میلاد) در مصر باستان ثبت شده است، منطقی است که فرض کنیم این پدیده پیش از این تمدن قدرتمند نیز وجود داشته است. این موضوع تا حدی به دلیل اهمیت فوق‌العاده‌ای است که مدیترانه در آن زمان داشت و تا حدی نیز به دلیل جغرافیای خاص آن. در حالی که منطقه مدیترانه عمدتاً حاصلخیز است، برخی از بخش‌های آن ناهموار و کوهستانی هستند. در دوران باستان، ساکنان این مناطق به شدت به منابع دریایی مانند ماهی و نمک وابسته بودند. اکثر آن‌ها قایق‌های خود را داشتند، مهارت‌های دریانوردی خوبی داشتند و دانش بی‌نظیری از خطوط ساحلی و مسیرهای دریایی محلی داشتند. بنابراین، جای تعجب نیست که در زمان‌های سخت، این افراد به دزدی دریایی روی آوردند. جغرافیای منطقه نیز به نفع دزدان دریایی بود، زیرا خلیج‌های متعدد کنار ساحل مکان‌هایی را برای پنهان کردن قایق‌ها و حمله‌های غافلگیرانه فراهم می‌کرد. قبل از اختراع کشتی‌های اقیانوس‌پیما در قرن پانزدهم، کشتی‌ها نمی‌توانستند به راحتی مسافت‌های طولانی را در آب‌های آزاد طی کنند. بنابراین، در دنیای باستان، اکثر کشتی‌ها به چند مسیر شناخته‌شده نزدیک به ساحل محدود می‌شدند. یک کشتی تجاری کند و پر از بار، در دام افتاده، چاره‌ای جز تسلیم شدن نداشت. علاوه بر این، آشنایی دزدان دریایی با منطقه به آن‌ها کمک می‌کرد تا پس از رسیدن ناوگان دولتی، از انتقام‌جویی اجتناب کنند.
C- One should also add that it was not unknown in the first and second millennia BCE for governments to resort to pirates' services, especially during wartime, employing their skills and numbers against their opponents. A pirate fleet would serve in the first wave of attack, preparing the way for the navy. Some of the regions were known for providing safe harbours to pirates, who, in return, boosted the local economy.
ج- همچنین باید اضافه کرد که در هزاره‌های اول و دوم قبل از میلاد، این امر ناشناخته نبود که دولت‌ها به خدمات دزدان دریایی متوسل شوند، به‌ویژه در زمان جنگ، و از مهارت‌ها و تعداد آن‌ها برای مقابله با دشمنان خود استفاده کنند. یک ناوگان دزدان دریایی اغلب در موج اول حمله شرکت می‌کرد و راه را برای نیروی دریایی اصلی هموار می‌ساخت. برخی از مناطق نیز به دلیل ارائه پناهگاه‌های امن به دزدان دریایی شناخته شده بودند و در ازای آن، دزدان دریایی به رونق اقتصاد محلی کمک می‌کردند.
D- The first known record of a named group of Mediterranean pirates, made during the rule of ancient Egyptian Pharaoh Akhenaten (c 1353-1336 BCE), was in the Amarna Letters. These were extracts of diplomatic correspondence between the pharaoh and his allies, and covered many pressing issues, including piracy. It seems the pharaoh was troubled by two distinct pirate groups, the Lukka and the Sherden. Despite the Egyptian fleet's best efforts, the pirates continued to cause substantial disruption to regional commerce. In the letters, the king of Alashiya (modern Cyprus) rejected Akhenaten's claims of a connection with the Lukka (based in modern-day Turkey). The king assured Akhenaten he was prepared to punish any of his subjects involved in piracy.
د- اولین سند شناخته‌شده از یک گروه نام‌دار دزدان دریایی مدیترانه، در دوران فرعون آخناتون (حدود ۱۳۵۳ تا ۱۳۳۶ قبل از میلاد) از مصر باستان، در نامه‌های آمارنا ثبت شده است. این نامه‌ها بخش‌هایی از مکاتبات دیپلماتیک بین فرعون و متحدانش بودند و مسائل مهم بسیاری از جمله دزدی دریایی را پوشش می‌دادند. به نظر می‌رسد فرعون از دو گروه متمایز دزدان دریایی، یعنی «لوکا» و «شردن»، نگران بود. علیرغم تلاش‌های بهترین نیروهای ناوگان مصر، دزدان دریایی همچنان باعث اختلالات قابل توجهی در تجارت منطقه‌ای می‌شدند. در این نامه‌ها، پادشاه آلاشییا (قبرس امروزی) ادعای آخناتون مبنی بر ارتباط با لوکا (که در ترکیه امروزی مستقر بودند) را رد کرد. پادشاه به آخناتون اطمینان داد که آماده است هر یک از اتباع خود را که در دزدی دریایی مشارکت داشته‌اند، مجازات کند.
E- The ancient Greek world's experience of piracy was different from that of Egyptian rulers. While Egypt's power was land-based, the ancient Greeks relied on the Mediterranean in almost all aspects of life, from trade to warfare. Interestingly, in his works the Iliad and the Odyssey, the ancient Greek writer Homer not only condones, but praises the lifestyle and actions of pirates. The opinion remained unchanged in the following centuries. The ancient Greek historian Thucydides, for instance, glorified pirates' daring attacks on ships or even cities. For Greeks, piracy was a part of everyday life. Even high-ranking members of the state were not beyond engaging in such activities. According to the Greek orator Demosthenes, in 355 BCE, Athenian ambassadors made a detour from their official travel to capture a ship sailing from Egypt, taking the wealth found onboard for themselves! The Greeks' liberal approach towards piracy does not mean they always tolerated it, but attempts to curtail piracy were hampered by the large number of pirates operating in the Mediterranean.
ه- تجربه دنیای یونان باستان از دزدی دریایی با تجربه حاکمان مصر متفاوت بود. در حالی که قدرت مصر بر پایه زمین استوار بود، یونانیان باستان در تقریباً تمام جنبه‌های زندگی خود، از تجارت تا جنگ، به مدیترانه وابسته بودند. جالب اینجاست که هومر، نویسنده یونانی، در آثار خود یعنی ایلیاد و ادیسه، نه تنها اقدامات و سبک زندگی دزدان دریایی را تأیید می‌کند، بلکه آن را ستایش نیز می‌نماید. این دیدگاه در قرن‌های بعد نیز بدون تغییر باقی ماند. برای مثال، تاریخ‌نگار یونانی توسیدیدس، حملات جسورانه دزدان دریایی به کشتی‌ها یا حتی شهرها را تمجید می‌کرد. برای یونانیان، دزدی دریایی بخشی از زندگی روزمره بود. حتی اعضای بلندپایه دولت نیز از مشارکت در چنین فعالیت‌هایی ابایی نداشتند. بر اساس گفته‌های خطیب یونانی دموستن، در سال ۳۵۵ قبل از میلاد، سفیران آتنی در مسیر سفر رسمی خود، انحرافی ایجاد کردند تا یک کشتی در حال حرکت از مصر را تصاحب کنند و ثروت موجود در آن را برای خود بردارند! رویکرد آزادانه یونانیان نسبت به دزدی دریایی به این معنا نبود که آن‌ها همیشه آن را تحمل می‌کردند، اما تلاش‌ها برای محدود کردن دزدی دریایی به دلیل تعداد زیاد دزدان دریایی فعال در مدیترانه، با مشکل مواجه می‌شد.
F- The rising power of ancient Rome required the Roman Republic to deal with piracy in the Mediterranean. While piracy was a serious issue for the Republic, Rome profited greatly from its existence. Pirate raids provided a steady source of slaves, essential for Rome's agriculture and mining industries. But this arrangement could work only while the pirates left Roman interests alone. Pirate attacks on grain ships, which were essential to Roman citizens, led to angry voices in the Senate, demanding punishment of the culprits. Rome, however, did nothing, further encouraging piracy. By the 1st century BCE, emboldened pirates kidnapped prominent Roman dignitaries, asking for a large ransom to be paid. Their most famous hostage was none other than Julius Caesar, captured in 75 BCE.
و- قدرت فزاینده روم باستان، جمهوری روم را مجبور کرد تا با مسئله دزدی دریایی در مدیترانه مقابله کند. در حالی که دزدی دریایی برای جمهوری روم یک مشکل جدی بود، روم به طور قابل توجهی از وجود آن سود می‌برد. حملات دزدان دریایی منبع ثابتی از برده‌ها را فراهم می‌کرد که برای صنایع کشاورزی و معدن‌داری روم ضروری بودند. اما این توافق تنها تا زمانی کار می‌کرد که دزدان دریایی منافع روم را تحت تأثیر قرار ندهند. حملات دزدان دریایی به کشتی‌های حامل غلات، که برای شهروندان رومی حیاتی بودند، باعث شد صدای اعتراض در سنا بلند شود و خواستار مجازات مجرمان شوند. با این حال، روم اقدامی نکرد و این موضوع به تشویق بیشتر دزدی دریایی انجامید. تا قرن اول قبل از میلاد، دزدان دریایی جسورتر شدند و شخصیت‌های برجسته رومی را ربودند و درخواست باج‌های کلان کردند. مشهورترین گروگان آن‌ها کسی نبود جز ژولیوس سزار، که در سال ۷۵ قبل از میلاد اسیر شد.
G - By now, Rome was well aware that pirates had outlived their usefulness. The time had come for concerted action. In 67 BCE, a new law granted Pompey vast funds to combat the Mediterranean menace. Taking personal command, Pompey divided the entire Mediterranean into 13 districts, assigning a fleet and commander to each. After cleansing one district of pirates, the fleet would join another in the next district. The process continued until the entire Mediterranean was free of pirates. Although thousands of pirates died at the hands of Pompey's troops, as a long-term solution to the problem, many more were offered land in fertile areas located far from the sea. Instead of a maritime menace, Rome got productive farmers that further boosted its economy.
گ- تا این زمان، روم به خوبی آگاه بود که دزدان دریایی دیگر مفید نیستند. زمان اقدام جدی فرا رسیده بود. در سال ۶۷ قبل از میلاد، قانون جدیدی تصویب شد که به پومپه بودجه گسترده‌ای برای مقابله با تهدید دزدان دریایی در مدیترانه اعطا کرد. پومپه با گرفتن فرماندهی شخصی، کل مدیترانه را به ۱۳ منطقه تقسیم کرد و به هر منطقه یک ناوگان و فرمانده اختصاص داد. پس از پاکسازی یک منطقه از دزدان دریایی، ناوگان به منطقه بعدی می‌رفت و این روند ادامه می‌یافت تا زمانی که تمام مدیترانه از وجود دزدان دریایی پاک شود. اگرچه هزاران دزد دریایی توسط نیروهای پومپه کشته شدند، اما به عنوان یک راه‌حل بلندمدت برای این مشکل، به بسیاری از آن‌ها زمین‌هایی در مناطق حاصلخیز دور از دریا پیشنهاد شد. به جای یک تهدید دریایی، روم کشاورزانی بهره ور به دست آورد که اقتصاد آن را بیشتر تقویت کردند.
برای یادگیری اصولی، حتما با کتاب های آیلتس مایندست شروع کنید. کتاب Mindset for IELTS متد آموزشی جدیدی دارد و تمرین های بسیار اصولی و آموزشی استانداردی ارائه می دهد.